Opracowanie leku o nazwie LMTX trwało 30 lat, jednak testy przeprowadzone na pacjentach z łagodnymi i umiarkowanymi objawami potwierdziły jego skuteczność - znacznie wyższą niż w przypadku dotychczas stosowanych preparatów. Przez ostatnie 10 lat nie udawało się uzyskać istotnych postępów w leczeniu choroby Alzheimera.

Lek został przetestowany podczas przeprowadzonych na dużą skalę badań III fazy - jego skuteczność porównywano z placebo u 891 pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi objawami. 15 proc. dostawało sam LMTX, pozostali - w połączeniu z dotychczas przyjmowanymi lekami albo przyjmowali placebo.

Po 15 miesiącach takiego postępowania przeprowadzone zostały testy sprawności umysłowej. Okazało się, że jej pogorszenie postępowało znacznie wolniej w przypadku osób przyjmujących wyłącznie LMTX niż w grupie dostającej placebo. Dotyczyło to zarówno zdolności poznawczych, jak i codziennych czynności w rodzaju jedzenia i ubierania się. LMTX spowolnił postęp choroby o około 80 proc., a przyjmujące go osoby były bardziej zaangażowane w życie swoich rodzin. Jeden z pacjentów wreszcie naprawił płot, który potrzebował tego od lat.

Także badania MRI potwierdziły spowolnienie zaniku tkanki mózgowej o 33 do 38 proc. po wpływem LMTX w porównaniu z placebo.

Nowy lek działa na splątki nieprawidłowego białka tau, które gromadzą się w mózgach osób z chorobą Alzheimera, zakłócając ich działanie. Większość wcześniejszych preparatów działa natomiast na inne białko, beta - amyloid, który również gromadzi się w mózgu, tworząc blaszki.

Wielu specjalistów uważało, że to blaszki są główną przyczyną objawów choroby oraz zmian zwyrodnieniowych w mózgu. Jednak wyniki badań leków działających na amyloid były zawsze rozczarowujące. Sukces LMTX sugeruje, że główną przyczyną występowania objawów są jednak splątki tau.

Zastanawiające są gorsze wyniki uzyskane u osób przyjmujących LMTX wraz z innymi lekami przeciwko chorobie Alzheimera. Zdaniem Wischika ponieważ leki te pomagają pozbyć się z mózgu toksyn, mogły także ułatwić usunięcie LMTX.