Ostatnio tego typu sprawa toczyła się przed Sądem Okręgowym w Gliwicach.

Do sądu odwołać się dentysta, któremu ZUS nie przyznał prawa do emerytury, bo nie zaliczył mu 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Organ rentowy nie uwzględnił do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lat 1979 - 1985, bowiem świadectwo pracy z tego okresu nie zawierało informacji o wykonywaniu pracy w takich właśnie okolicznościach.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony wniósł o przyznanie prawa do emerytury, wskazując że legitymuje się 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych.

Sąd ustalił, że:
- odwołujący ukończył 60 rok życia, nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego i legitymuje się 25 letnim okresem składkowym i nieskładkowym;
- organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych okres zatrudnienia od 1.09.1985 r. do 31.03.1987 r. oraz od 1.01.1991 r. do 31.12.1998 r. w wymiarze 9 lat 3 miesięcy 17 dni.

W okresie od 1.03.1979 r. do 31.08.1985 r. ubezpieczony był zatrudniony w ośrodku zdrowia, gdzie stale i w pełnym wymiarze pracował jako lekarz dentysta.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie, a to ze względu na fakt, iż zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury ma ubezpieczony urodzony po 31 grudnia 1948 r., który:
-  ukończył 60 lat;
- udokumentował do 31.12.1998 r. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia przy pracach wymienionych w wykazie A Rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze;
- nie przystąpił do OFE, albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 wskazanego rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

W rozpatrywanej sprawie jedyną sporną okolicznością było to czy ubezpieczony przepracował co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach, przy udowodnionym już stażu pracy w warunkach szczególnych wynoszącym 9 lat, 3 miesiące 17 dni .

W stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku Wykazie A, Dziale XII, obejmującym prace w służbie zdrowia, pod pozycją 2 wymienione są m.in. prace lekarzy stomatologów.

W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie wykazało, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w ZOZ tj. od 1.03.1979 r. do 31.08.1985 r. stale i w pełnym wymiarze czasu wykonywał pracę lekarza stomatologa.

Bez znaczenia pozostaje fakt, że ubezpieczony nie posiadał właściwego świadectwa pracy w szczególnych warunkach za sporny okres pracy. Okoliczność, że świadczył pracę w warunkach szczególnych została bowiem wykazana w postępowaniu sądowym za pomocą innych dowodów.

W postępowaniu odwoławczym przed Sądem, nie obowiązują ograniczenia dowodowe jakie występują w postępowaniu o świadczenia emerytalno - rentowe przed organem rentowym, a Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia, w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego.