Grupa ta wydaje na energię nominalnie o 10 proc. więcej niż pracownicy najemni oraz pracujący na własny rachunek. W raporcie IBS czytamy, że przyczyną tego jest wysoki poziom wydatków na ogrzewanie. Na to z kolei wpływ ma utrzymywanie wyższej temperatury w mieszkaniach przez osoby starsze, a nie częstsze zamieszkiwanie tej grupy w nieefektywnych energetycznie budynkach - uważają autorzy raportu.

Z drugiej strony podkreślają oni, że w Polsce wydatki na elektryczność kształtowane są przez inne czynniki niż wydatki na ogrzewanie pomieszczeń. Wydatki na elektryczność są w większej mierze determinowane przez cechy gospodarstw domowych (liczba osób, źródła utrzymania) niż samych mieszkań.   

Z kolei wydatki na ogrzewanie w większej mierze determinowane są przez cechy takie jak powierzchnia czy sposób ogrzewania mieszkania.

Okazuje się, że największe wydatki na energię w Polsce ponoszą gospodarstwa: bogate, utrzymujące się z samozatrudnienia, mieszkające w dużych mieszkaniach i korzystające z ogrzewania centralnego z sieci. W tej grupie wysokie wydatki energetyczne są prawdopodobnie pochodną wysokiego  dobrobytu.  

Drugą grupą ponoszącą najwyższe wydatki energetyczne są gospodarstwa najliczniejsze, utrzymujące się z emerytury lub renty, mieszkające w miastach  do 20 tys. mieszkańców, mieszkańcy budynków socjalnych, starych budynków, domów szeregowych, bliźniaków lub domów wolnostojących.

Potencjalny wzrost cen energii będzie dla tych gospodarstw najbardziej odczuwalny, a w skrajnym przypadku może spowodować ubóstwo dochodowe.

Raport IBS powstał na podstawie danych GUS pochodzących z badania budżetów gospodarstw domowych z 2013 r.