- Drugiego listopada - w Dzień Zaduszny - będziemy wspominać wszystkich zmarłych, pójdziemy na cmentarze po to, by modlić się na grobach naszych bliskich, a przede wszystkim tych, którzy jeszcze oczekują na pełne oczyszczenie w czyśćcu i potrzebują naszej modlitwy. Ważne jest, żeby nawiedzenie cmentarza nie stało się zwykłą rodzinną wycieczką, ale żeby ocalić ten wymiar modlitewny całego święta - mówił w rozmowie z PAP metropolita warszawski ks. kard. Kazimierz Nycz.

Jak dodał, dla wszystkich - starszych i młodszych - zarówno Wszystkich Świętych, jak i Dzień Zaduszny to wspaniała okazja, "żeby przeżyć pogłębioną refleksję nad swoim życiem, zadać sobie pytanie, ku czemu ono zmierza".

- Cmentarz zawsze sprzyja refleksji, że nasze życie zbliża się do śmierci, która dla człowieka wierzącego nie jest końcem, ale otwarciem na spotkanie z Bogiem - powiedział kardynał.

Dzień Zaduszny zapoczątkował w chrześcijaństwie św. Odilon, opat benedyktynów w Cluny we Francji. Dzień ten miał być przeciwwagą dla pogańskich obrządków ku czci zmarłych. W 998 r. Odilon zarządził modlitwy za dusze zmarłych, wyznaczając na to pierwszy dzień po uroczystości Wszystkich Świętych, czyli 2 listopada. Termin i sama idea szybko się rozpowszechniły we Francji, Anglii, Niemczech i w Italii. W XIII wieku zwyczaj ten w Kościele katolickim stał się powszechny.

Istnienie czyśćca Kościół katolicki ogłosił jako dogmat na soborze w Lyonie w 1274 roku; na XXV sesji Soboru Trydenckiego (1545-1563) ogłoszono z kolei dekret, że duszom w nim przebywającym można pomagać, "zanosząc prośby przed tron Boży".

W Polsce tradycja Dnia Zadusznego, zwanego też zaduszkami, zaczęła się tworzyć już w XII wieku, a z końcem XV wieku była znana w całym kraju. W Zaduszki odwiedza się cmentarze i uczestniczy w mszach w intencji zmarłych. Tego dnia, na znak pamięci o tych, którzy odeszli, zapala się na ich grobach znicze i składa kwiaty.

Wśród różnego rodzaju form modlitewnej pamięci o zmarłych szczególne miejsce zajmują wypominki. Jest to specjalne nabożeństwo za zmarłych, podczas którego wyczytywana jest lista imion i nazwisk zmarłych osób, które wierni chcą w modlitwie polecać Bogu.