Zgodnie ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych osobie urodzonej po 31 grudnia 1948 r., która osiągnęła powszechny wiek emerytalny (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn) oraz podlegała przez jakikolwiek okres ubezpieczeniu społecznemu albo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, z urzędu przyznaje się emeryturę.

Odprawa emerytalno-rentowa ma charakter świadczenia powszechnego, a więc przysługującego wszystkim pracownikom bez względu na sposób nawiązania stosunku pracy (umowa o pracę, wybór, powołanie, mianowanie). Mają ją prawo otrzymać zarówno zatrudnieni na czas nieokreślony, jak i na umowach terminowych - przypomina "Rzeczpospolita". 

O tym, czy pracownik dostanie odprawę emerytalną, decyduje też sposób rozstania z firmą. Jeśli doszło do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika, czyli jego zwolnienia dyscyplinarnego, odprawa emerytalna nie należy się.

W razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie, np. do renty inwalidzkiej oraz do własnej emerytury, wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego.

Pracownikowi przysługuje tylko jedna odprawa i tylko raz w życiu. Pracodawca nie musi wypłacać odprawy emerytalnej, jeżeli zatrudniony wcześniej otrzymał takie świadczenie np. w związku z przejściem na rentę inwalidzką.

Więcej: www.rp.pl