Radzi, by występować do MOPS-ów o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. Choć z góry wiadomo, że wniosek zostanie odrzucony, ścieżkę warto kontynuować. Dlaczego?

- Mimo że cała procedura trwa nawet dwa lata, są już pozytywne dla nas wyroki sądów. Powołując się na wspomniany już wyrok TK, trzeba jednak przebrnąć przez wiele instytucji: zaczynając od MOPS-ów, poprzez samorządowe kolegia odwoławcze, sądy niższych instancji, a kończąc na Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym lub Naczelnym Sądzie Administracyjnym - tłumaczy Małgorzata Lipińska.

O tym, że sądy - WSA i NSA - wydają pozytywne dla opiekunów wyroki, mówi także reprezentująca Stowarzyszenie „Nadzieja”. Te słowa potwierdzają się w bazach orzecznictwa.

„Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela stanowisko, że organy pierwszej i drugiej instancji, odmawiając prawa do świadczenia pielęgnacyjnego skarżącej na podstawie art. 17 ust. 1 b u.ś.r., dokonały błędnej wykładni tego przepisu. (…) na skutek wyroku TK przepis ten jest normatywnie pusty” - czytamy w jednym z wyroków WSA. Chodzi rzecz jasna o różnicowanie świadczeń ze względu na wiek powstania dysfunkcji.  

Zobacz CAŁY WYROK WSA oraz inny przykładowy WYROK NSA

Wielu opiekunów jednak nie decyduje się na tak długotrwałą procedurę. Z kilku powodów.

- Większość opiekunów dorosłych jest wypalonych - zarówno opieką, jak i walką z rządem, instytucjami. Poza tym wiele osób nie potrafi poruszać się w gąszczu prawa, a na prawnika zwyczajnie ich nie stać - tłumaczy Danuta Janoszka.

Dodaje, że sama, jako opiekunka, poza nielicznymi wyjazdami do Warszawy, praktycznie od dwóch lat nie wychodzi z domu.

Małgorzata Lipińska apeluje jednak, by się nie poddawać.

- Tylko od nas zależy, czy walka zakończy się sukcesem. Do spraw sądowych przystępuje coraz częściej Rzecznik Praw Obywatelskich, a sądy przychylają się do jego opinii, która jest dla nas korzystna - zdradza Lipińska.

Czytaj więcej: WSA PRZYCHYLIŁ SIĘ DO STANOWISKA RZECZNIKA

Przedstawicielka WODON-u dodaje, że w niektórych miastach otrzymywanie świadczenia pielęgnacyjnego dla niepełnosprawnej osoby dorosłej jest możliwe, ponieważ radni, m.in. na podstawie uzyskanych opinii prawnych, podjęli stosowne uchwały czy rezolucje o respektowaniu wyroków TK. Jako przykład podaje m.in. Sopot.

Już pod koniec kwietnia 2016 r. tygodnik „Newsweek” pisał, że podobne apele przyjęli radni Gdańska, Koszalina, Słupska, Warszawy, Poznania, Bydgoszczy i Gorzowa Wielkopolskiego i radni województw: zachodniopomorskiego i lubelskiego.

Choć w wielu przypadkach wojewodowie unieważnili te rezolucje, radni zapowiedzieli, że zaskarżą ich decyzje do sądów administracyjnych.

Dzieci bardziej medialne?
Obie reprezentantki środowiska opiekunów „dorosłych” niepełnosprawnych niespecjalnie widzą inne możliwości skutecznej walki. Apelują jednak o indywidualne działania - pisma, telefony, branie czynnego udziału w dyżurach obywatelskich ministrów i posłów, pisanie e-maili - zwłaszcza jeśli chodzi o resort rodziny.