Udar mózgu jest uważany za trzecią najczęstszą przyczynę zgonu i główny powód inwalidztwa osób dorosłych. Jak podaje Światowa Organizacja Udaru Mózgu (World Stroke Organization), na świecie 80 mln osób przeszło udar mózgu, a 50 mln z nich jest zupełnie niepełnosprawnych z jego powodu.

Polskie Towarzystwo Neurologiczne przypomina, że rocznie w Polsce niemal 80 tys. Polaków przechodzi niedokrwienny udar mózgu, który jest najczęstszym rodzajem udaru. Połowa osób, która przeżyje, zmaga się z niedowładami i trudnościami w poruszaniu się, zaburzeniami mowy, wykonywaniem codziennych czynności. Niektórzy są przykuci do łóżka i wymagają całodobowej opieki, a większość wymaga pomocy w wykonywaniu codziennych czynności. Jest to ogromne obciążenie dla rodzin i całego systemu opieki zdrowotnej w Polsce. Co więcej, wraz ze starzeniem się polskiego społeczeństwa liczba osób zagrożona udarem będzie rosła.

- Udar to nagłe, miejscowe zaburzenie krążenia krwi w mózgu - wyjaśnia prezes Polskiego Towarzystwa Neurologicznego prof. Jarosław Sławek, cytowany w informacji prasowej przysłanej PAP w imieniu towarzystwa. Aż w 85 proc. przypadków jest to udar niedokrwienny, określany również jako zawał mózgu.

Jego przyczyną jest zablokowanie przez skrzeplinę jednego z naczyń krwionośnych (tętnicy), które doprowadzają krew wraz z tlenem do komórek mózgu. Najczęściej podłożem tego jest miażdżyca naczyń, która sprzyja powstawaniu zakrzepów. Jeśli zakrzep zatka naczynie krwionośne i do pewnego obszaru mózgu przestaje dopływać krew z tlenem, prowadzi to do obumierania tkanek w tym obszarze mózgu. Do zablokowania tętnicy zaopatrującej mózg w tlen może też dojść na skutek oderwania się skrzepliny, która powstała w sercu i z prądem krwi została przeniesiona dalej. Ten mechanizm najczęściej występuje u osób cierpiących na migotanie przedsionków.

Znacznie rzadszym typem udaru jest udar krwotoczny (określany potocznie jako wylew), do którego dochodzi z powodu pęknięcia ściany naczynia i krwawienia do mózgu. Większość udarów krwotocznych wiąże się z nadciśnieniem tętniczym, ale wśród przyczyn, które mogą do nich prowadzić wymienia się również: obecność tętniaka, marskość wątroby, przewlekłe choroby nerek, nowotwory i zapalenia naczyń.

- Ryzyko wystąpienia udaru można zmniejszyć - podkreśla prof. Konrad Rejdak, kierownik Katedry i Kliniki Neurologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. W tym celu należy dbać o prawidłowe ciśnienie krwi - skurczowe ciśnienie krwi nie powinno przekraczać 140 mm Hg (słupa rtęci), a rozkurczowe 90 mm Hg. Utrzymywanie ciśnienia tętniczego na poziomie 120/80 mm Hg obniża ryzyko udaru aż o 30-40 proc.

- Zachęcamy do samodzielnych pomiarów ciśnienia i jeśli są nieprawidłowe, to należy zgłosić się do lekarza i stosować do jego zaleceń - poprawić dietę, dbać o regularną, codzienną aktywność fizyczną i przyjmować regularnie przepisane leki - dodaje neurolog. Ważne jest również skuteczne leczenie chorób, które zwiększają ryzyko wystąpienia udaru, jak m.in. cukrzyca, zaburzenia rytmu serca, choroby naczyń, a szczególnie zaawansowana miażdżyca, zaburzenia gospodarki lipidowej, zespół bezdechu sennego, otyłość lub duża nadwaga. Do głównych czynników ryzyka udaru zalicza się również palenie papierosów i nadużywanie alkoholu.