W każdym z badań uczestników pytano o poziom i rodzaj aktywności fizycznej w ostatnich czterech tygodniach. Aktywność fizyczna obejmowała cięższe prace domowe, pracę w ogrodzie, naprawy, spacery, a także najpopularniejsze sporty - jazdę na rowerze, pływanie, aerobik, taniec lub ćwiczenia, bieganie, piłkę nożną oraz badmintona, tenisa lub squasha.

Zła wiadomość dla biegaczy i piłkarzy
Mniej niż połowa respondentów (44 proc.) zadeklarowała, że wypełnia aktualne zalecenia co do ilości aktywności fizycznej w tygodniu.

Losy każdego uczestnika śledzono średnio przez 9 lat. W tym czasie 8790 osób zmarło, w tym 1909 na choroby serca/udar mózgu. Nawet po wzięciu pod uwagę innych potencjalnych czynników, okazało się, że ryzyko zgonu różniło się w zależności od rodzaju uprawianego sportu.

W porównaniu z osobami, które nie uprawiały sportu, ryzyko zgonu u miłośników sportów rakietowych było mniejsze o 47 proc., wśród pływaków - o 28 proc., uczestników zajęć aerobiku - o 27 proc., a wśród cyklistów - o 15 proc.

Podobnych zależności nie zaobserwowano u biegaczy czy amatorów gry w piłkę nożną.

Rakieta receptą na zdrowe serce
Kiedy wzięto pod uwagę prawdopodobieństwo zgonu z powodu chorób serca i udaru, okazało się, że sporty rakietowe zmniejszały je o 56 proc., a o 41 proc. i 36 proc. odpowiednio - pływanie i aerobik.

Ani kolarstwo, ani bieganie czy gra w piłkę nożną nie zmniejszały prawdopodobieństwa śmierci z powodu chorób sercowo-naczyniowych.

W przypadku niektórych sportów, im większa była intensywność i dłuższy czas trwania, tym bardziej spadało ryzyko zgonu. W przypadku innych lepsza była mniejsza intensywność lub nieuprawianie ich wcale.

Międzynarodowy zespół badaczy zastrzega jednak, że ze względu na zbyt małą liczbę przeanalizowanych zgonów, wnioski należy traktować jako wstępne. Mimo to naukowcy konkludują, że "uprawianie niektórych sportów może mieć znaczące korzyści dla zdrowia publicznego".