Kierownik Kliniki Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. Leszek Czupryniak podkreślił w środę, że lekarze rodzinni mogą przyczynić się do zmniejszenia powikłań cukrzycy, takich jak zawały serca, udary mózgu, niewydolność nerek, a także uszkodzenia wzroku i nerwów obwodowych.

- To nieprawda, że cukrzyca prędzej czy później musi doprowadzić do powikłań. Wczesne wykrycie choroby, a potem odpowiednia opieka nad chorym może przed nimi uchronić, a przynajmniej je złagodzić i znacznie odwlec w czasie - przekonywał specjalista podczas debaty "Rola lekarzy rodzinnych - zdążyć przed powikłaniami w cukrzycy typu II".

Jako przykład podał on niektórych chorych z cukrzycą typu 1 (tzw. insulinozależną), którzy nie mają powikłań nawet przez 50-60 lat trwania choroby. Tacy pacjenci są również w naszym kraju. Dodał, że takie efekty - utrzymania choroby bez powikłań, mogą uzyskać także lekarze podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), a nie tylko diabetolodzy.

Prof. Czupryniak podkreślił, że intensywne leczenie służące obniżeniu poziomu glukozy we krwi do stanu zbliżonego do prawidłowego, powinno być stosowane przede wszystkim w początkowym okresie cukrzycy, kiedy nie ma jeszcze poważniejszych powikłań.

- W zaawansowanym stanie choroby taka terapia nie daje już tak dużego efektu, a czasami może być wręcz niebezpieczna dla pacjenta - dodał.

Specjalista użył porównania, że intensywne leczenie chorego z powikłaniami przypomina rzucanie koła ratunkowego dopiero wtedy, gdy wypadnie on już za burtę.

Rzecznik Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce (KLRwP) dr Michał Sutkowski przypomniał, że w listopadzie 2016 r. Polskie Towarzystwo Diabetologiczne podpisało porozumienie o współpracy z KLRwP.

- W rękach lekarzy POZ ma spoczywać skoordynowana opieka nad chorymi na cukrzycę, a diabetolodzy będą ich w tym wspomagać - powiedział.

Dr Sutkowski przyznał, że konieczne jest szkolenie lekarzy POZ w opiece diabetologicznej, żeby poprawić opiekę nad chorymi na cukrzycę.

- Najbardziej obawiamy się, że u chorego dojdzie do hipoglikemii nocnej (zbyt niskiego poziomu glukozy w czasie snu - PAP), co dla chorego może być niebezpieczne - przyznał.

Prof. Leszek Czupryniak powiedział, że w innych krajach takich jak Holandia, pod opieką lekarzy rodzinnych jest 95 proc. pacjentów, a diabetolodzy są jedynie ich konsultantami. Podobnie powinno być również w Polsce.

- Lekarze rodzinni są w stanie przepisywać odpowiednie leki przeciwcukrzycowe, a nawet inicjować, a nie tylko kontynuować leczenie insuliną. Kierowanie do szpitala chorego, żeby tam ustawiono mu insulinoterapię to marnowanie pieniędzy - przekonywał prof. Czupryniak.

Jego zdaniem, w naszym kraju u wielu chorych insulina jest zbyt późno wprowadzana do leczenia ponieważ obawiają się jej zarówno chorzy jak i lekarze POZ. - Pacjenci, którzy są już na insulinoterapii i przyzwyczaili się do niej, często żałują, że nie zaczęli stosować jej wcześniej - dodał.

Prezes Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków Anna Śliwińska zwróciła uwagę, że w naszym kraju wciąż nie są refundowane leki przeciwcukrzycowe nowej generacji.

- Część tych preparatów stosowana jest od wielu lat i przestały być one uznawane za nowoczesne, jednak u nas wciąż są niedostępne - podkreśliła. Dodała, że chorzy na cukrzycę czują się z tego powodu dyskryminowani.