Zaburzenia snu i rytmu okołodobowego są jednym z czynników rozwoju choroby Alzheimera. Z takimi zaburzeniami boryka się część osób, które pracują w trybie zmianowym. To, w jaki sposób organizm znosi pracę na zmiany, uwarunkowane jest częściowo przez czynniki genetyczne - piszą autorzy.

Naukowcy z Uniwersytetu Helsińskiego i Narodowego Instytutu Zdrowia (THL) w Finlandii przeprowadzili badania wśród osób po 75. roku życia, z których część miała zdiagnozowaną chorobę Alzheimera.

Mutacja genu MTNR1A była związana z uszkodzeniami tkanek mózgu stwierdzonych po pośmiertnym pobraniu próbek od pacjentów z chorobą Alzheimera. Testy laboratoryjne wykazały ponadto, że zmniejszona ekspresja genu MTNR1A prowadziła do akumulacji beta amyloidu, białka kluczowego w patogenezie choroby.

Podczas wcześniejszych badań naukowcy stwierdzili, że występowanie tej samej mutacji przekładało się na większą podatność na wyczerpanie u osób pracujących w trybie zmianowym.

- Odkrycie wspólnego genu ryzyka dla wyczerpania związanego pracą na zmiany i choroby Alzheimera nie oznacza bezpośrednio, że praca w trybie zmianowym prowadzi do rozwoju alzheimera. Kombinacja predyspozycji genetycznych i trybu życia związanego z zakłóceniami rytmu okołodobowego może jednak zwiększać ryzyko rozwoju choroby. Inną możliwą interpretacją tej zależności jest to, że zmiany w mózgu związane z chorobą Alzheimera zmniejszają zdolność adaptacji do pracy w trybie zmianowym już na dekady przed wystąpieniem objawów klinicznych - komentuje dr Sonja Sulkava, współautorka badań.