Specyfika leczenia starszych osób polega m.in. na tym, sporo z nich cierpi na wiele chorób na raz - statystyczny 70-latek ma ich trzy. To choroby przewlekłe, jak nadciśnienie czy miażdżyca. Każdy lekarz, u którego się taki człowiek leczy, przepisuje mu leki. W efekcie chory bierze ich zbyt wiele, a to daje skutki uboczne: otępienie, pozorne objawy parkinsonizmu.

Zadanie geriatrów to odrzucenie niepotrzebnych leków, by pacjent nie cierpiał z powodu zażywania ich w nadmiarze. A także nauczenie go ćwiczeń potrzebnych do zachowania względnej sprawności (np. jak upadać i jak podnosić się z upadku). I przewidzenie, jak długo będzie sobie mógł radzić sam.

By ocenić stan chorego, sprawdza się, na ile szybko się porusza, jak silne są jego mięśnie, czy dobrze utrzymuje równowagę, na ile jest gibki. Trzeba analizować krew, bo do złej kondycji pacjenta może się przyczyniać jakiś stan zapalny w organizmie, niska liczba limfocytów odpowiedzialnych za odporność albo niedobór białka i witaminy D. Wszystkie te czynniki składają się na tzw. zespół słabości. Usuwając jego przyczyny, da się go opanować, przynajmniej na jakiś czas.

Więcej: www.wyborcza.pl