Trądzik pospolity jest powszechną chorobą skóry o bardzo złożonych przyczynach. Badania wskazują, że do jego rozwoju przyczyniają się zmiany w składzie mikroflory skóry, przemiany hormonalne, sposób odżywiania się i stres psychiczny. Ostatnie analizy genetyczne pozwoliły też zidentyfikować różne warianty genów mających wpływ na podatność do trądziku. Część z nich wpływa na aktywność gruczołów łojowych, która u osób z trądzikiem jest zbyt silna.

Dermatolodzy już od dawna obserwowali, że skóra osób mających trądzik pospolity starzeje się wolniej niż skóra osób, które nigdy nie miały zmian trądzikowych. Na przykład zmarszczki i ścieńczenie skóry pojawiają się u nich znacznie później. Niektórzy eksperci uważają, że jest to związane z nadmierną produkcją sebum przez gruczoły łojowe, ale prawdopodobnie odpowiadają za to również inne czynniki.

Naukowcy z King's College w Londynie przeprowadzili badania wśród 1 205 kobiet wytypowanych z rejestru 12 tys. brytyjskich bliźniąt (TwinsUK). Jedna czwarta z nich przyznała, że miała problemy z trądzikiem. Od wszystkich pobrano krew, by w białych krwinkach zmierzyć długość telomerów. Są to zakończenia chromosomów mające chronić komórki przed utratą cennego materiału genetycznego podczas podziałów. Zbudowane są z powtarzalnych sekwencji DNA i ulegają systematycznemu skracaniu w procesie powielania materiału genetycznego przed każdym podziałem komórkowym. Dlatego im komórki są starsze, tym telomery krótsze. Z czasem struktury te ulegają skróceniu tak silnemu, że komórka przestaje się dzielić i ginie.

Okazało się, że kobiety, które zmagały się z trądzikiem na jakimś etapie życia, miały dłuższe telomery w białych krwinkach. Z wcześniejszych badań wynika, że odzwierciedla to również długość telomerów w innych komórkach organizmu i ma związek z wolniejszymi procesami starzenia się. Badania genetyczne przeprowadzone w mniejszej grupie badanych bliźniaczek dobranych pod względem wieku wykazały, że w komórkach skóry kobiet, które miały trądzik, mniej aktywny był gen ZNF 420. Kontroluje on m.in. procesy programowanej śmierci komórek, tzw. apoptozę, poprzez oddziaływanie na aktywność genu p53 (nazywanego strażnikiem genomu).

- Dłuższe telomery są prawdopodobnie jednym z czynników mogących tłumaczyć wolniejsze starzenie się skóry osób, które kiedykolwiek miały trądzik - komentuje współautorka pracy dr Veronique Bataille.

Naukowcy oceniają, że dalsze badania nad genetycznym podłożem tego zjawiska mogą w przyszłości zaowocować metodami skutecznie spowalniającymi starzenie skóry.

Wśród ograniczeń swojej pracy badacze wymieniają to, że przeprowadzono ją wyłącznie wśród kobiet, oraz że informacje o trądziku oparto jedynie na osobistych relacjach badanych pań.